Maar hoe zit dat met die schouw en wat er uitkomt?

Dat deden ze, de dame en de vier heren van ISVAG, de verbrandingsoven aan onze gemeentegrens, die dreigt een make over te krijgen. Met dank aan schepen Philip Heylen (CD&V), tot nader order voorzitter van ISVAG, maar weldra rijdend voor rekening van de groep Ackermans & van Haaren. Zelf vertoonde Heylen niet de moed om het voortbestaan van een verbrandingsoven op enkele honderden meters van de woonwijken Neerland, Ysselaar en Buerstede te komen verdedigen. Dat nadat hij in 2010 publiekelijk had duidelijk gemaakt dat ISVAG op de huidige locatie niet verder kon worden verantwoord. Intussen is de schepen en met hem de raad van bestuur van mening veranderd. Na 7 en daarna nog eens 10 onderzoeken, is men tot de bevinding gekomen dat alleen de site aan de Struisbeek geschikt is voor huisvuilverbranding nieuwe versie. Uit de mond van Kristel Moulaert, de welbespraakte directeur van ISVAG, konden we optekenen dat de verbrandingsoven die men op het oog heeft zou afgesteld zijn op kwaliteiten boven kwantiteit. Er zou 'slechts' 190.000 ton verwerkt worden, ook al kan  de nieuwe oven veel meer aan. En bovendien komt er warmtekoppeling komen, wat betekent dat de restwarmte wordt omgezet in elektriciteit.

Maar hoe zit dat met die schouw en wat er uitkomt? CO² zeker niet, NOx valt nog te bekijken en dioxines, daar wordt gewoon aan voorbij gegaan. Ook al is dat al tientallen jaren het onbekende element dat verbranding van huisvuil zo risky maakt. Overigens, burgemeester De Wit (N-VA) claimt nog altijd de metingresultaten. Die blijven, ook voor het gemeentebestuur, een goed bewaard geheim. Het deed dan ook deugd om Groenschepen Lauwers te horen concluderen dat een nieuwe ISVAG aan de Struisbeek niet op zijn plaats is.

We hopen dat N-VA bij het uitbrengen van een nieuw advies niet het geweer van schouder verandert.